Sarah i Nick Van Owen to dwie najbardziej irytujące postaci w filmie - niekiedy swoim nielogicznym postepowaniem potrafią wnerwić bardziej niż prostak i sadysta Dieter Stark, bo w dość irracjonalny i nachalny sposób zapodają widzom wątek proekologiczny. Nick, który wypuszcza zwierzęta z klatek pozbawia sprzętu komunikacyjnego myśliwych, dzięki któremu nie trzeba byłoby odbyć całodniowej wędrówki do centrum geotermalnego, zaniesienie do furgonu młodego pisklaka, zwierząt, które uściskięm swoich szczek są w stanie zmiażdżyć samochód czy też wyciągnięcie w kluczowym momencie filmu nabojów ze strzelby Rolanda. Facet praktycznie ma na sumieniu wszystkie ofiary śmiertelne z tego filmu za wyjątkiem Dieter Starka i Petera Lundlow (jeden i drugi nie docenili przeciwników i zostali pożarci przez praktycznie nieszkodliwe zwierzęta niewielkich rozmiarów). W tym filmie jest odpowiednikiem Nedry'ego Dennisa, który sabotował przedziewzięcie Hamonda na wyspie Nublar. Jednakże oceniam to na plus z tego względu że Vince Vaughn w taki oto sposób klarownie i bez przerysowań zagrał ekoterroryste z krwi i kości, które poprzez przywiazanie do swoich idei postepuje krótkowzrocznie, bez liczenia się z bezpieczeństwem ludzi.
W przypadku Sarah, do i tak gdyby pozbyła się tej kurtki Tyranozaury nadal by ich tropiły. Ludzie musieli po sobie pozostawić więcej tropów niż tylko to zakrwawione ubranie. Musieli przecież załatwiać potrzeby fizjologiczne, nie wspominać, o tym że któryś z myśłiwych w ignorancji mógł po skończonym posiłku zostawić na miejscu postoju jakieś śmieci. Nie wiadomo też czy członkowie obu ekip używali przed wyruszeniem na wyspę środków higienicznych takich jak dezodoranty, a wiadomo że treserzy zwierząt ostrzegają, aby w obecności zwłaszcza drapiezników ich nie używać, bo to strasznie je wabi do ludzi wywołując agresję i powody do atakowania. Tak więć nawet gdyby za przeproszeniem latała po dżungli na golasa, drapieżniki i tak zwęszyłyby woń homo sapiens na wyspie Sorna.